"Έξι μήνες τυραννιόμουν να βρω αυτό το Κυ-ρια-κή, πριν το Χριστέ και Παναγιά μου..."
μου φανέρωνε σ' ανύποπτους καιρούς ο Τσιτσάνης.
Κι εγώ έμενα έκπληκτος, γιατί δεν είχα φανταστεί τόση αγωνία για ένα τραγούδι απλό.
Είχα την απορία του ημισπουδαγμένου κι αφελούς.
Μα όσο μεγάλωνα, τόσο ένιωθα καταλυτική αυτή την εμμονή στις λέξεις συν-νε-φιά ή Κυ-ρια-κή. Σαν ένα βλέμμα διαπεραστικό, που σκίζει εκεί ψηλά τον Ουρανό.
Κι ακόμα πιο πολύ, που διαπερνά τον ίδιο το Θεό. Χριστέ και Παναγιά μου.
Με τον Βασίλη Τσιτσάνη, το 1960.
Μάνος Χατζιδάκις
"Ο καθρέφτης και το μαχαίρι"
Ίκαρος, 1988
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου