Τον ξέρω αυτό τον τόπο
ξαναπέρασα παιδί με το πουλάρι μου.
Έχουν αλλάξει όλα
κάτω απ' τον ίδιο ουρανό.
Ξαπλώνω στο ψηλό χορτάρι,
άνοιξη και βροχή, δεν κλαίω.
Ας ξαναπέσουν όλα
στην πράσινη βουβή αγκαλιά.
Γυρίζω μπρούμυτα κι ακούω
το καπάκι τ' ουρανού που κλείνει.
Σ' αυτή την κιβωτό
είμαι το είδος δίχως ταίρι.
Μιχάλης Γκανάς
Γυάλινα Γιάννενα
