Gesamtkunstwerk

Η τέλεια διαδρομή είναι σαν αυτό που έλεγε ο Βάγκνερ, ένα Gesamtkunstwerk. Προϋποθέτει έναν καλό οδηγό. Ένα αυτοκίνητο που να είναι συμπλήρωμά του, που τον εκφράζει, κι ας μην είναι Porsche ή Ferrari. Έναν δρόμο ενδιαφέροντα, που έχει κινήσεις, στροφές, ανηφόρες, κατηφόρες.



Ένα συναρπαστικό τοπίο γύρω απ’ το δρόμο, μια ενδιαφέρουσα καιρική κατάσταση, και τέλος την κατάλληλη μουσική, προσαρμοσμένη και στη χορογραφία του δρόμου, τη διάθεση του οδηγού, τις καιρικές συνθήκες, και το χαρακτήρα του τοπίου.



Δεν μπορείς να περνάς τις Άλπεις και να ακούς ένα μπουζουκάκι. Θα βάλεις Βάγκνερ, Λιστ, Μάλερ, μεγάλους συμφωνιστές. Ενώ αντίθετα αν κάνεις βολτίτσες στα μικρά δρομάκια της Κέρκυρας θα βάλεις Χατζιδάκι.

Νίκος Δήμου

Γνώθι σαυτόν

[...]

Τελικά ποίοι είμαστε; Οι ευρωπαίοι της ανατολής ή οι ανατολίτες της Ευρώπης; Οι αναπτυγμένοι του Νότου ή οι υποανάπτυκτοι του Βορρά; Οι κατ' ευθείαν απόγονοι των Αχαιών ή η πανσπερμία της Βαβυλωνίας;

Είμαστε ένας λαός χωρίς πρόσωπο και χωρίς ταυτότητα. Όχι επειδή δεν έχουμε πρόσωπο, αλλά επειδή δεν τολμάμε να κοιταχτούμε στον καθρέπτη. Επειδή μας έκαναν να ντρεπόμαστε για το πραγματικό μας πρόσωπο. Τόσο που να φοβόμαστε να γνωρίσουμε τον εαυτό μας. Έτσι μάθαμε να παίζουμε διάφορους ρόλους: τον αρχαίο, τον Ευρωπαίο ...

Δεν θέλει μόνο αρετή και τόλμη η ελευθερία. Θέλει κυρίως γνώση και κρίση.

Νίκος Δήμου
Η δυστυχία του να είσαι Έλλην

Όλα είναι δρόμος

Οι Τέλειες Διαδρομές είναι, συνήθως, μέρα με φως. Οι δύσκολες, νύχτα με νερό. Οι πιο ευεργετικές για την ψυχή, είναι οι τέλειες της βροχής. Αυτό το νιώθεις την άλλη μέρα - είσαι τόσο κουρασμένος όταν φτάνεις! Τρέμεις καμιά φορά από την υπερένταση και την κόπωση.

Όμως το άλλο πρωί ξυπνάς με την αίσθηση πως πέρασες ένα δύσκολο ποτάμι.

Κορνάροντας στην βροχή.


Από τη "Φωνή στην βροχή" του Νίκου Δήμου
Ολόκληρο το κείμενο, ΕΔΩ